Laatste weekjes

24 maart 2018

Het laatste weekend hier in Port Elizabeth is alweer aangebroken, het is echt ongelofelijk hoe snel de tijd hier gaat!

Vorige week woensdag hebben we een ander project bezocht, Missionvale. Dit is een soort community in een township. Ze hebben een eigen kerk, school, nutrition en dokterspost. Het werkt allemaal perfect en er werken voornamelijk locals uit de townships. ’s Ochtends hielpen we in de keuken, zeepjes inpakken, theezakjes binden, brood snijden. Dit werd later uitgedeeld aan rijen mensen die allemaal voedsel kwamen halen. ’s Middags hielpen we Mother Christmas. Deze vrouw is het hele jaar bezig met cadeautjes verzamelen/samenstellen, zodat met kerst alle kindjes uit de township een kerstcadeautje kunnen krijgen. Ze doet dit met behulp van vrijwilligers en voornamelijk van sponsoren. Als inpakpapier worden kranten gebruikt die we versierd hebben met vingerverf om ze vrolijker te maken. Heel bijzonder!

Vorig weekend vertrokken we op vrijdagmiddag naar Jeffreysbay, waar we een nachtje in een hostel sliepen. Veel hebben we alleen niet geslapen, want er sliep een snurkende vrouw bij ons de kamer helaas. De volgende dag reden we door naar Tsitsikamma, naar de Bloukrans brug, waar we gingen bungeejumpen. Eerst moesten naar het midden van de brug lopen over een soort tunneltje dat onder de brug liep. Dit tunneltje wiebelde door de wind en was open van onderen, waardoor je zo’n 200 meter naar beneden keek. Boven werd er muziek gedraaid en hing er een hele relaxte sfeer. Maar dan moesten we nog springen… Ontzettend enorm verschrikkelijk eng, vooral het moment dat je net naar beneden valt  en echt denkt; wat ben ik in godsnaam aan het doen met m’n leven hahaa. Vervolgens hang je ongeveer een minuut op de kop, waarbij al het gewicht op je benen komt en ik alleen maar kon hopen dat het touw strak genoeg vast zat. Maaar als je dan levend en wel weer terug op de brug staat, is de adrenalinekick gigantisch en is het alleen nog maar heel cool dat je het gewoon gedaan hebt.

De rest van de week waren we weer elke dag in het kindertehuis. Het blijft echt bizar hoe weinig de kinderen/mensen in het kindertehuis doen. 2 kinderen komen rond 12 uur elke dag thuis en het enige wat ze doen is op de bank hangen, voor zich uitstaren en als de dvd speler het doet een kinderfilm kijken. We vragen ze ook wel eens wat ze doen op een normale dag, maar dan antwoorden ze dat ze gewoon niks doen, beetje hangen. Dit is hetzelfde met de oudere ‘zussen’. Dit zijn meiden tussen de 20-30 en zijn familie van mama Gladys of zijn zelf in het kindertehuis opgegroeid. Ze liggen ook letterlijk de hele dag een beetje in bed met hun laptop en mobiel, en dit dag in dag uit. Dit zal je leven maar zijn….

Aankomende week nog 3 daagjes naar het kindertehuis en donderdag vlieg ik alweer naar Kaapstad!

1 Reactie

  1. Mathilde Halbersma:
    24 maart 2018
    Mooi verslag!
    Overigens gaat hier de tijd ook enorm sneller. Bijna niet voor te stellen dat je al weer bijna terug komt.....
    Grt. Wouter